We zitten midden in de lockdown en dat is een moeilijke tijd voor velen van ons. De corona brengt ons veel emoties. Er is een strijd gaande tussen de mensen die voor de maatregelen zijn en de mensen die er tegen zijn. Ik hoor verhalen van mensen die zonder mondmasker de winkel in gaan en op het moment dat ze gevraagd worden om een mondmasker op te doen, agressief worden en gaan schelden en spugen. Ook andersom hoor ik verhalen van mensen zonder mondmasker die in de winkel uitgescholden worden, egoïstisch gevonden worden, hoewel ze met de beste bedoelingen geen mondmasker kunnen of willen dragen (wat is het werkelijke effect van een mondmasker?). Gelukkig heb ik deze haat nog niet in Almkerk ervaren en ik hoop dat dat ook niet komt.
Corona, de ziekte zelf of de maatregelen, heeft het leven van iedereen verandert. De ene is doodsbang om besmet te worden, en gaat het huis niet meer uit. Ze is bang geworden voor de mensen die ze voor de coronatijd zo graag zag. Ze sluit zich van de wereld af in eenzaamheid en verdriet. Een ander voelt zich machteloos omdat die zijn bedrijf failliet ziet gaan. Het bedrijf waar zijn familie generaties lang aan gewerkt heeft, zakt nu in de grond, zonder dat hij er veel aan kan doen. Weer een ander voelt zich eenzaam, ze woont alleen in een verpleeghuis, haar man is al jaren geleden overleden. Ze ziet bijna niemand meer, hoe graag ze het ook zou willen. De dames waar ze voor die tijd koffie mee dronk, mag ze nu niet meer bezoeken. Haar familie mag maar beperkt langskomen en ze zit eenzaam op haar kamer, te wachten tot de dood haar verlost van haar gevoelens. Een Vader, net gescheiden van zijn vrouw, mag zijn kinderen niet meer zien. Zijn ex-vrouw geeft de reden dat ze ‘’bang is voor besmetting’’ en dat het daarom onverantwoordelijk zou zijn de kinderen hun vader te laten bezoeken, terwijl ze eigenlijk wil dat de vader uit haar leven, en dus uit het leven van haar kinderen verdwijnt. De jonge vrouw, die zo graag de liefde van haar leven zou willen vinden, voelt zich verdrietig dat ze niemand meer ziet. Ze kan niet meer naar feestjes, ze kan niet meer daten, de mogelijkheid om iemand te vinden wordt heel erg beperkt.. Deze lijst gaat eindeloos door, zoveel mensen die zich eenzaam, verdrietig, bang en of boos voelen door deze situatie.
We proberen te wijzen met onze vinger, we zoeken naar iets of iemand die we de schuld kunnen geven van al onze ellende. We vergeten of weten niet dat we zelf veel meer macht hebben over onze eigen gevoelens dan we denken. Gevoelens komen voort uit onze gedachten en onze gedachten kunnen we sturen. Gevoelens van anderen vergeten we of willen we niet zien. Als zij iets doen, wat tegen onze voorkeuren in gaat, beschuldigen we ze van iets zonder te weten wat zijn of haar reden er voor is. Degene die geen mondmasker kan dragen omdat ze dat aan een traumatische ervaring linkt, wordt boos aangesproken dat ze onverantwoordelijk bezig is, terwijl ze, als ze het masker wel zou dragen in paniek zou raken. Degene die alleen in de auto een mondmasker draagt wordt voor schaap uitgemaakt, terwijl hij onderweg is naar zijn vrouw die al voor langere tijd in coma ligt voor behandeling aan corona. Zij die de andere kant van het coronaverhaal onderzoekt, wordt wappie of gekkie genoemd omdat degene die daar niet mee bezig zijn, het als totale onzin wegschuiven.
In de discussies op het internet zie je veel mensen die hun meningen opdringen en de ander al beledigen zonder echt te luisteren(lezen) naar wat de ander te vertellen heeft. Mensen die een andere mening hebben wordt verteld dat ze hun huiswerk moeten gaan doen. Mensen worden afgebrand puur om het feit dat ze voor of tegen de coronamaatregelen zijn. We vergeten dat we allemaal mens zijn. Er zijn veel mensen op de wereld en er zijn net zoveel meningen. Jij bent de enige op de wereld die je voor 100% begrijpt, niemand kan jouw waarheid zien zoals die is voor jou. Net zo min kan jij iemand voor 100% begrijpen. Iemand die je helemaal denkt te begrijpen heeft altijd ergens “verborgen” gedachten, gevoelens of fantasieën. Dit kan bewust of onbewust achtergehouden worden, maar het feit is dat iedereen een verhaal heeft wat wij niet weten. Wat dat ook voor gedrag oplevert, wat dat ook voor reacties oplevert, we willen diep van binnen allemaal maar één ding: geliefd worden voor wie we zijn. Iedereen wil geaccepteerd worden zoals die is, iedereen wil gehoord worden, iedereen wil ergens belangrijk gevonden worden.
Door elkaar met haatdragende woorden aan te vallen, komen we nergens. Het enige wat in deze tijd echt belangrijk is, is het verspreiden van liefde. Probeer verder te kijken dan de eerste indruk die je van iemand krijgt. Probeer te zien dat iedereen alleen maar het goede probeert te doen op zijn of haar manier. Probeer niet te oordelen, maar sta open voor de “andere kant”, maar blijf vooral bij jezelf. Verander jezelf niet voor goedkeuring van anderen. Doe niet iets tegen jouw wil, om een ander te pleasen. Iedereen heeft het recht zijn of haar waarheid te leven.
Ik kom erachter dat ik erg meevoel met iedereen die om wat voor reden ook getroffen is. Ik zie aan beide kanten verdriet en angst. Ik zou graag iedereen terug de liefde willen laten voelen. De liefde dat jij mag zijn wie je bent. De liefde dat jij mag voelen wat je voelt, en dat jij mag beslissen te doen waar jij je goed bij voelt.
Elke dag focus ik me zoveel mogelijk op dat, waar ik dankbaar voor ben. Natuurlijk zijn er dingen die ik anders zou willen dan dat ze gaan, maar de dankbaarheid vergroot de energie die ik voel. Tijdens mijn meditaties wordt deze energie zo groot, dat ik de liefde als een soort elektrische lading door mij heen voel gaan. Deze energie inspireert mij om deze liefde met jullie te delen. Ik zou graag een beetje meer positiviteit in de wereld willen brengen en daarom heb ik besloten dat ik meer met healing wil gaan doen. Vanaf het moment dat ik weer open mag, zal ik ook Reiki aan gaan bieden. Ik heb veel met energie gewerkt in Zwitserland, en heb daar verschillende mensen mee geholpen. Ik weet niet goed waarom ik heb besloten het hier niet aan te bieden, maar weet wel dat ik het mis en dat ik voel dat ik het weer moet gaan doen.
Ook al mis ik Zwitserland heel erg, ik ben enorm dankbaar voor de situatie waarin ik nu leef. Ik heb veel tijd om met mijn dochter leuke dingen te doen en met haar te lachen. Ik krijg veel liefde van haar en geef haar veel liefde terug. Ik woon bij mijn ouders waardoor zij elke dag met haar kunnen knuffelen en net zoveel liefde kunnen geven en krijgen als ze willen. Haar vader heeft geen interesse in haar en daarom is het niet erg dat hij ver weg woont en haar door de corona niet kan zien. Ook ben ik dankbaar voor de lieve mensen die mij helpen in deze tijd. We kunnen ervoor kiezen om treurig te zijn om de dingen die we niet leuk vinden, maar we hebben er meer aan om dankbaar te zijn voor de dingen die ons blij maken.
Wees jezelf en laat een ander dat ook zijn
Be authentic, be you, be you-ti-ful.
Lieve groetjes Laura Koning